Perú, te extrañaré mucho
Door: Lana
Blijf op de hoogte en volg Lana
12 Augustus 2013 | Peru, Cuzco
Als het vliegtuig opstijgt, vliegen de herinneringen en emoties door me heen. Peru, met je prachtige natuur, je rivieren, je bergen, je valleien, je lama's en condors, je cocabladeren en maïs en papa's - ik zal je missen. Cusco, met je loslopende hondjes en roepende verkopers op straat, met je vele verschillende restaurantjes, met je winkeltjes vol alpacawollen spulletjes, met je oranje en blauwe lichtjes in de wijken op de bergen, met je vele oude volkswagentjes, met je straten vol leven - ik zal je heel erg missen. Lieve vrienden die ik ontmoet heb tijdens deze reis, ik zal jullie verschrikkelijk missen. Ik hoop dat we elkaar ooit weer zullen zien!
Ik voel me verdrietig na het afscheid, maar ook dankbaar. Wat heb ik veel gedaan hier in Peru: geleerd, gereisd, gewerkt, genoten. Geleerd over de cultuur en de taal, gereisd door de valleien en de jungle, gewerkt als vrijwilligster bij kinderen en bejaarden, en genoten van alles. Wat ben ik blij dat ik geweest ben en dat ik goed heb kunnen helpen. Zowel de mensen in het bejaardentehuis als die bij Killa hebben gezegd dat ze heel tevreden waren over mijn hulp, dus dan ben ik tevreden over wat ik heb kunnen doen! Wel erg moeilijk om weg te gaan. Bij de ancianitos begon ik net gewend te raken en kon ik zelfs helpen met hun 'fysiotherapie' (armen buigen en strekken, schouders draaien... eerst wilden ze nooit meewerken, maar ik denk dat zij nu ook aan mij begonnen te wennen). En bij de kinderen was het afscheid het moeilijkst. Vooral met de drie die er bijna iedere dag waren heb ik voor mijn gevoel echt een band opgebouwd. Gelukkig heb ik aandenkens aan ze: ten eerste het boekje met door hen geschreven verhaaltjes waar ik geld mee wil gaan inzamelen (daar zul je dus nog meer over horen binnenkort) en ten tweede hadden ze tekeningen voor me gemaakt. Zo lief!
De mooie ervaringen van mijn tijd in Peru zal ik altijd in mijn hart bewaren. En ik denk dat ik nog wel een keertje terugkom. Wanneer weet ik niet. Maar ooit, un dia...
Ik voel me verdrietig na het afscheid, maar ook dankbaar. Wat heb ik veel gedaan hier in Peru: geleerd, gereisd, gewerkt, genoten. Geleerd over de cultuur en de taal, gereisd door de valleien en de jungle, gewerkt als vrijwilligster bij kinderen en bejaarden, en genoten van alles. Wat ben ik blij dat ik geweest ben en dat ik goed heb kunnen helpen. Zowel de mensen in het bejaardentehuis als die bij Killa hebben gezegd dat ze heel tevreden waren over mijn hulp, dus dan ben ik tevreden over wat ik heb kunnen doen! Wel erg moeilijk om weg te gaan. Bij de ancianitos begon ik net gewend te raken en kon ik zelfs helpen met hun 'fysiotherapie' (armen buigen en strekken, schouders draaien... eerst wilden ze nooit meewerken, maar ik denk dat zij nu ook aan mij begonnen te wennen). En bij de kinderen was het afscheid het moeilijkst. Vooral met de drie die er bijna iedere dag waren heb ik voor mijn gevoel echt een band opgebouwd. Gelukkig heb ik aandenkens aan ze: ten eerste het boekje met door hen geschreven verhaaltjes waar ik geld mee wil gaan inzamelen (daar zul je dus nog meer over horen binnenkort) en ten tweede hadden ze tekeningen voor me gemaakt. Zo lief!
De mooie ervaringen van mijn tijd in Peru zal ik altijd in mijn hart bewaren. En ik denk dat ik nog wel een keertje terugkom. Wanneer weet ik niet. Maar ooit, un dia...
-
12 Augustus 2013 - 15:06
Bas:
Hallo Lana,
Fijn dat je weer terug bent! En fijn dat je dit allemaal hebt kunnen en mogen meemaken. In alles wat je meemaakt zul je je dit blijven herinneren. Hoe waardevol en tegelijkertijd hoe betrekkelijk alles is.
Ik heb enorm veel respect voor het avontuur en de uitdagingen die je bent aangegaan. Chapeau!
Liefs,
Bas -
12 Augustus 2013 - 21:34
Sandra:
Allerliefste waardevolle Lana op deze prachtige aardbol,
Allemachtig prachtig wat je hebt kunnen beleven, waar je van hebt kunnen genieten en wat je voor moois hebt kunnen doen. Ik ben apentrots op je en reuze blij dat je veilig terug bent, met indrukwekkende ervaringen waarvan ik geniet die te horen en het lijkt alsof ik er zelf ben geweest. Dat zou ik best willen ervaren. Hoewel dat geenszins voor iedereen is weggelegd. Een gelukkig leven kan uit van alles en nog wat bestaan, elke dag kun je waar je ook bent en wat je ook doet geluk voelen. Het is de kunst het geluk te zien, op te pakken en als je je daar van bewust bent elke dag weer is elke dag waardevol.
Te quiero mucho, liefs madre.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
